Afscheid en start

Vandaag vroeg op het vliegtuig en de bus moest gehaald worden. Karin met de vlieger naar huis en ik met de Salsa bus naar Sevilla, Spanje.

Bij het uitchecken was er niets meer te verrekenen, gelukkig was alles all inclusive. Wat denk je al die drankjes aan the pool.

Op de luchthaven afscheid genomen van Karin. Het was emotioneel, wat is liefde mooi en wat kun je je klein voelen. “ alles Kump good”

Wat zal ik Kaatje missen, dikke kus. Ik ga nog meer mensen missen, the kids in het bijzonder en de “ Schatjes”. Het was weer eens erg onduidelijk waar de bus voor de luchthaven zou van stoppen. Naar links liepen enkele jonge lui en naar rechts liep een oudere dame, 70 . Ik ben natuurlijk achter die jonge lui aangelopen… fout Jules, het oude dametje wist natuurlijk beter en zij stond op de juiste plek, ik heb nog even door moeten lopen om op tijd te zijn.

In de bus spek met het dametje me aan …. In het Spaans natuurlijk, wel 100 zinnen…! ik verstond er niets van maar ze zag me wel zitten..! Si… Si, meer kon ik er niet uitkrijgen ze lachte en zette haar zonnebril op… Na 3 uurtjes in de bus een tussen stop waar ik een bucadilio kon kopen met Jamon curator, erg lekker en een café con leche.

Verder op de route was er een ongeluk gebeurd, er was een koe aangereden op de snelweg… zag eruit alsof de slager al zijn werk had gedaan, hierdoor had de bus een half uur vertraging. Eenmaal in Sevilla en te hebben ingecheckt heb ik net als de Spanjaarden even siësta gehouden en zijn me de ogen dichtgevallen. Rond 17.30 ben ik weer wakker geworden, net alsof ik in een andere wereld was, is natuurlijk ook zo, de CAMINO.

Ik ben snel naar de plaza Espana gegaan waar tegenaan het Parque de Maria de Luiza ligt.

Ik had belooft aan Marie …. Om daar langs te gaan, nou ik heb er heerlijk onder de bomen gezeten en genoten, THANX.

Om nog meer te genieten heb ik besloten om gebruik te maken van de elektrische steps. Na wat mooie gebouwen te hebben bekeken werd ik natuurlijk aangesproken door de POLIZIA. Ik was een eenrichtingsweg ingereden en dan kan natuurlijk niet… na een leuke babbel werd ik al snel bestempeld als de “ Flying Dutchman” met het verzoek me aan de regels te houden, leuke gasten die Spanjaarden, ben verder maar gaan lopen…ben nu het verslag aan het maken en hoop dat ik goed slaap en na een ontbijtje ga starten aan Camino de la Platta op je 60ste.

groet Jules