relaxte dag..!

Vandaag een korte route 30 km. om 06.00 met z'n alle vertrokken, Helene, Jitika, en Anoek, and me.. mooie route door klein dorpjes en overweldigend landschap. Echter na de puente de la Maza, 'n brug uit de 15e eeuw van wel 300 meter lang richting San Vicente de la Barquera ging het even mis.. we waren de weg kwijt , kan gebeuren.. en zal nogwel vaker gebeuren, zijn we langd e normale rijweg gaan lopen in colonne ik voorop...natuurlijk.. uitzicht is hier iets minder.. langs de weg..! dit zou weer 8 km extra opleveren en na 2 uur hebben we weer de Camino gevonden.. na de brug in Unquera , welke de grens is tussen de provincies Cantabrie en waar we nu heen gaan Asturie ging het stijl omhoog richting Colombres. Hier staan geweldige oude herenhuizen in fel blauw geschilderde gevels. Mooi en onze alberque is gevestigd in zo'n Herenhuis, de Quinta Guadalupe. Na gedoucht te hebben snel naar een winkeltje. 2 tomaten een ui en een stokbroodje.. heerlijk raak eraan verslaaft denk ik zo.. en als toetje een blikje Cola.. en dat smaakt heerlijk na al dat gechloreerde water met citroen... hier en daar begon ik rode plekjes te krijgen op mijn huid. heb ik wel vaker gehad echter deze veranderde als snel in kleine blaasje en werden eigelijk binnen 1/ 2 uur groot .. wel erg groot.. Helene vond dat ik maar naar de Farmacie moest gaan voor een eerste expertise. hier werd me de koortsn gemeten.. en ik had koorts 38.9... was ook wel warm 35+ maar goed ik kreeg een zalfje mee en voor dat ik terug was en kon smeren begon rondom mijn ogen ook allerlei zwellingen zich te openbaren.. dit gaat niet goed.. na besloten te hebben om naar het eerst beste ziekenhuis te gaan begon ik me erg zorgen te maken.. n Taxi duurde een half uur en de rit was nog eens een half uur . in het hospitaal was niemand die Engels sprak .. nee natuurlijk niet je bent ook in Spanje.. maar goed de communicatie was er niet met de arts, had nog steeds koorts 39 .. ik kreeg een recept voor antibiotica zalf echter deze was niet in het hospitaal voorradig en zou met de Taxi 40 km verder moeten worden opgehaald... Helene zag dat het snel ik bedoel heel snel slechter met me ging... Ik toen na aangeven van Helene besloten om naar een grotere stad te gaan Oviedo waar een academisch ziekenhuis ligt.. spullen weer opgehaald en snel afscheid genomen om nog net de laatste trein van 18.00 te halen.. Treinrit was 3 uur .. werd uiteindelijk 4 uur met 'n uurtje vertraging. in de trein had ik het super koud en was aan het rillen.. na 4 uurtjes moet ik zeggen was ik niet meer zo warm en had ik het idee alsof de koorts weg was.. inmiddels zag ik er niet meer uit m'n voorhoof zat onder de bulten, ik was knal rood en zwaar bezweet..ik heb me maar een dun jasje aan getrokken zodat de blaren op mijn armen niet zichtbaar waren. daar liep ik om 22.00 in Oviedo bij 29 gr met jas en aan het het zweten als een rund.. Er was ook nog een groot festival in de centrum dus het was mega druk. omdat het al laat was wilde ik eerst voor een slaapplek zorgen en dan naar het Hospital te gaan. bij elk hotekl ging de der dicht.. bij diverse Hostels was plotseling geen plats meer.. Ik zag er natuurlijk niet uit met m'n baard .. leek wel een zwerver met Camino geur en ..lichte zweet lucht..! Heb toen besloten om naar het Hospital te lopen half uurtje inmiddels al 23.00 bleek dit gesloten te zijn want er was een nieuw hospital gebouwd buiten de stad... Emotioneel had ik het ven zwaar... Gedurende de gehele tijd vanaf ik had besloten om naar Oviedo te gaan om het zo slecht met me ging had ik contact met Karin per Watsapp.. heb uiteindelijk na terug lopen een Taxi kunnen vinden die me naar het nieuwe Hospital heeft gebracht. Daar aangekomen bij de Urgentia was ik even gebroken... door een niet sprekende kleine rooie Spaanse die met haar stoel naar achter ging werd ik ingeschreven als Senor Sodeijker...