Berducedo naar Castro

Na de nacht van de bovenbuurman ging het weer snel omhoog... vertrokken in de wolken .na 2 uur zaten we boven de wolken met natuurlijk geweldige vergezichten op de bergen en de dalen gehuld in een zacht fluwelen deken...mooi gezegd hè.... je ziet je krijgt nog enige inspiratie hierzo... van de vergezichten gingen we naar beneden... en naar beneden... het hielt maar niet op... 2.5 uur over moeilijke paden en smalle padjes alleen maar naar beneden... richting. Presa del Embalse de Salime...... een groot stuwmeer met veel leegstaande huizen. Aan een zijde had men tijdens het maken van de stuwdam goud gevonden en zo ontstond er een klein dorpje van goudzoekers... stuwdam zou 60 levens gekost hebben door het instorten tijdens de bouw van de houten stellages.. groot drama in Asturias.. maar goed ik had inmiddels blaren van het konstand naar benden lopen... op de stuwdam was het een mooi uitzicht over het dal en het meer. En dan weet je als je veel naar beneden loopt je ook weer omhoog moet... nou en dat ging weer recht om hoog.... zo ook hier zeker 1,5 uur recht omhoog ... tot Granada’s de Salime.... maar we hebben dan toch nog even doorgelopen nog ongeveer 5 km. Naar Castro... op dit stuk kwamen we een bar tegen met super goeie Cidras ja en dan drink je al snel te veel met tot gevolg dat we over de 5 km ruim 2 uur hebben gelopen...van links naar rechts.. was ook weer 30 gr dus dat hakt er wel in... de Albergue was weer super lekker douches en relaxe bedden kamertjes met 2 stapelbedden heerlijk zo klein.. kon ik eindelijk de ramen eens open zetten. Afgelopen weken heb ik moeten ervaren dat de meeste pelgrims altijd alle ramen dicht deden voor het slapen met tot gevolg dat de geurtjes soms ondragelijk waren... lig je bv met 40 of 20 man in een kamer en ligt iedereen te snurken .. geluiden te maken enz.. en de andere zaken die naar zweet ruiken.. als ik dank wel eens nachts ging plassen en je kwam terug in die kamer was het soms verschrikkelijk wat voor een geur er dan op die kamer was, gewoon stank.... maar goed hier niet in Castro. Lekker lucht... het eten hier was goed geregeld je moest iets uitzoeken, je boordje werd dan samengesteld en dan kon je naar een van de 2 magnetrons in de eetzaal en kon je je maaltijd opwarmen.... even wennnen maar alles was goed en het Sim,zakte ook nog.. n pilsje erbij en de avond kon niet meer stuk. Een Duitse jongen met gitaar ging op terras spelen en binnen 5minuten kwam alles samen en werd er uit volleborst gezongen... totdat de zonsonderging... mooie zonsondergang... er waren wel nog wat ondefinieerbare geluiden van een Amerikaan en een meisje uit Israël maar goed liefde op de Camino is een gevolg van al die LOVE die de Camino met zich mee draagt....Liefs Jules