Slapen in Bodenaya

In Bodenaya in de alberge van David heb ik toch wel de saamhorigheid gevoeld tussen ale pelgrims met alle emoties.. we hebben muziek gemaakt we hebben samengedanst we hebben samen gelachen en er zijn tranen gevloeid. Samen gekookt samen afgewassen samen naar bed gegaan... eigenlijk tegelijk, jullie hoeven niet te schrikken... en samen opgestaan en ontbeten... ik werd door klassieke muziek gewekt.... heerlijk geslapen ... al onze vuile was was gewassen en lag klaar op tafels heerlijk ruikend.. zo kun je dit zelf niet... nog even een laatste gesprekje met David en een flinke knuffel werd me het zeker te veel vol emoties ben ik vandaag begonnen en de route naar Campelo. En weer ging het berg op en berg af de eerste 2 uur ging soepel na een café von lache en een boucadilo ging het nog beter berg op. Samen met François ging het lekker samen . Op een van de toppen kwam de zon achter de mist en de wolken en werd het al snel weer 28 Gr. Laatste 3.5 km waren weer zwaar lijkt kort maar gaat weer stijl omhoog Cauberg is een lachertje... hier 4 x zo stijl.... aangekomen lekker gedouched en wasje gedaan. Was droogde bijna vanzelf.... heb nog even lekker 1 uurtje in de zon gelegen genieten. Opeens kwam Maja aan dat ik mee kon met een locale boer naar de zaterdagavond mis ergens ik de bergen.. het was een klein kerkje. Ik vond dit geweldig hoe de mensen hier helemaal samen opgaan in de kerk. Tijdens de mis ging iedereen dus aan de knuffel, was even wennen vooral omdat de gemiddelde leeftijd van de dames ruim 70+ was op uitzondering van een jonge knappe dame heb haar maar wat langer geknuffeld... Speciale belevenis. Ik heb nog wat gebedjes gedaan voor familie. Vervolgens werden we weer terug gebracht naar de albergue. Tijdens een van de vele taps heb ik mijn stifttand gebroken en kwam deze geheel los te zitten en na nog een hap had ik hem in mijn hand dan maar verder met een tand minder..... Gegeten en geblogd. Morgen de zwaarste dag van de Camino Primitivo op naar 16oo meter.